Ik weet dat er nu heel veel mensen op hun hoofd krabben en denken: "Djees, kost je vast klauwen vol geld en het is maar een kip... van dat geld kan je 20 nieuwe Barnevelders kopen..."
Sla dit topic dan gerust over, want daarvoor heb ik dit niet geschreven. Ik heb dit geschreven om mijn ervaring, en kennis die ik door mijn DA heb opgedaan, te delen. Om te laten zien dat een hen niet meteen afgeschreven hoeft te zijn bij een legprobleem. Een discussie ga ik ook niet aan. Mocht je meer informatie willen, dan kan je een PB sturen, dan probeer ik zo goed mogelijk antwoord te geven.
Sas heb ik vorig jaar overgenomen van iemand die nog maar één hen over had. Ik kreeg te horen dat ze ongeveer drie jaar oud was en nooit eieren had gelegd aangezien "er een kat in de tuin liep"...
Na een paar weken zag ik dat ze steeds meer met haar kont omhoog ging lopen. Mijn DA constateerde middels een röntgenfoto dat er een hoop eieren te zien waren. Een probleem aan het legapparaat dus.
En dan word je voor de keuze gezet of je er wat aan laat doen of niet.
Aangezien Sas haar conditie heel goed was, zijn de eieren operatief verwijderd. Hiernaast kreeg ze ook hormooninjecties om, simpel gezegd, de ei-productie stop te leggen.
Sas toen ik haar net had.
Sas met legprobleem.
Röntgenfoto van Sas vorig jaar.
Verwijderde eieren.
Een dik half jaar ging het goed: ze was actief, at goed en legde gelukkig nog steeds geen eieren. Tot het mij de laatste weken weer op viel dat ze haar kont weer steeds hoger ging houden.
Helaas was het weer hetzelfde: weer meerdere schalen en dooiers in haar buik.
Omdat het zo snel terug is gekomen, stelde de DA voor om haar eileider weg te halen. Dit zou de ei-productie stil leggen.
Best een grote operatie, maar mijn DA had er vertrouwen in aangezien de conditie van Sas heel goed was en altijd is geweest. En niet geheel onbelangrijk: ik heb altijd het volste vertrouwen in mijn DA.
De DA gaf wel aan dat er kans is op een complicatie: een buikvliesontsteking doordat er een eidooier los in haar buik komt. Dit komt doordat de eierstok altijd blijft zitten bij een dergelijke operatie. Deze ligt te ver weg.
De eierstok produceert de eidooiers, die normaal door de eierleider worden opgevangen, hierna worden getransporteerd naar de baarmoeder waar de schaal geproduceerd wordt. In principe zorgt het lichaam na de operatie er voor dat als er geen eileider en baarmoeder meer is, er ook geen rijpe eidooier meer ontstaat. Echter, er bestaat een kleine kans dat dit toch gebeurt. Het gevolg is dan dat de rijpe eidooier los in de buik komt te liggen en een buikvliesontsteking kan ontstaan. Deze kans is echter heel klein.
Na even alles te hebben laten bezinken, heb ik aangegeven dat Sas geopereerd mocht worden.
En dan wachten... en wachten... Uiteindelijk het verlossende woord: alles is goed gegaan en Sas is er goed uitgekomen! Bij thuiskomst wist ze niet hoe snel ze uit haar kooi moest komen, rende naar de rest toe en viel hierna gelijk een bak met eten aan.
Ze heeft een litteken van ongeveer 7 centimeter aan de linkerzijde van achteren gezien en krijgt voor een week Clavubactim en Novacam.
Haar houding is na drie dagen al een stuk verbeterd en ik ga er vanuit dat die in de loop der tijd beter zal worden en zal stabiliseren.
Röntgenfoto van Sas dit jaar.
Verwijderde eieren en eileider.
