Mijn dwergbokjes gaan niet goed samen
Geplaatst: 13 sep 2016 18:03
De titel zegt het al: we hebben nu ongeveer anderhalf jaar twee gecastreerde dwergbokjes (uit dit topic: viewtopic.php?f=150&t=74409) en ze gaan niet goed samen. Ze zijn beide lief, maar een is zo ontzettend dominant en agressief naar de ander toe, dat ik me begin af te vragen of we niet moeten ingrijpen.
Bij het voeren van brok (een paar handjes per dag verspreid over twee grondplaten) moet ik er bij blijven, omdat alfa zijn halfbroertje anders echt helemaal lens beukt, en die durft dan niet meer te eten, tenzij wij erbij zijn. En dat beuken gaat niet zachtzinnig, hij knalt zijn hoorns in de maag en drukt hem tegen de muur van de stal.
Gras dat we elders maaien, leggen we altijd in twee grote hopen ver uit elkaar. Op zich is dat wel te doen hoor, maar is dit nog leuk voor die dieren? (zowel voor alfa als beta is dit niet de bedoeling)
We waren in de veronderstelling dat de ernstigste uitwassen van dit typisch bokkengedrag zouden verdwijnen na de castratie, maar die is nu alweer meer dan een jaar geleden, dus nee. Inmiddels is de alfa ook echt een stuk sterker (geen wonder, want hij eist de meest brokken op). Van de fokker de les meegekregen dat je met een bok nooit de strijd moet aangaan, omdat je em dan alleen maar versterkt in zijn gedrag, maar subtiel moet proberen te manipuleren. Dat doen we dan ook steeds en het werkt in zoverre dat hij naar ons idd absoluut niet agressief is. De over the top-agressie zien we eigenlijk vooral bij het voeren.
In de wei is het meestal rustig, totdat er eten is.
Hooi hebben ze overigens altijd onbeperkt.
Wat nu te doen?
Proberen via internet een partnerruil op te zetten?
Voor 1 van de 2 een nieuw adres zoeken? (kan dat wel, de andere dwergbok in zijn eentje?)
Accepteren?
Aanpassingen bedenken, zodat het beter gaat?
Graag jullie tips en gedachten.
Bij het voeren van brok (een paar handjes per dag verspreid over twee grondplaten) moet ik er bij blijven, omdat alfa zijn halfbroertje anders echt helemaal lens beukt, en die durft dan niet meer te eten, tenzij wij erbij zijn. En dat beuken gaat niet zachtzinnig, hij knalt zijn hoorns in de maag en drukt hem tegen de muur van de stal.
Gras dat we elders maaien, leggen we altijd in twee grote hopen ver uit elkaar. Op zich is dat wel te doen hoor, maar is dit nog leuk voor die dieren? (zowel voor alfa als beta is dit niet de bedoeling)
We waren in de veronderstelling dat de ernstigste uitwassen van dit typisch bokkengedrag zouden verdwijnen na de castratie, maar die is nu alweer meer dan een jaar geleden, dus nee. Inmiddels is de alfa ook echt een stuk sterker (geen wonder, want hij eist de meest brokken op). Van de fokker de les meegekregen dat je met een bok nooit de strijd moet aangaan, omdat je em dan alleen maar versterkt in zijn gedrag, maar subtiel moet proberen te manipuleren. Dat doen we dan ook steeds en het werkt in zoverre dat hij naar ons idd absoluut niet agressief is. De over the top-agressie zien we eigenlijk vooral bij het voeren.
In de wei is het meestal rustig, totdat er eten is.
Hooi hebben ze overigens altijd onbeperkt.
Wat nu te doen?
Proberen via internet een partnerruil op te zetten?
Voor 1 van de 2 een nieuw adres zoeken? (kan dat wel, de andere dwergbok in zijn eentje?)
Accepteren?
Aanpassingen bedenken, zodat het beter gaat?
Graag jullie tips en gedachten.