Beagle, wandelen deze vakantie

[lalala]

Familie van ons hebben een beagle, Roxy, teefje van 3 jaar oud, ze besloten een hond te kopen, dus heel snel eens bladeren in een hondenboek en ze zagen de beagle en vonden die allen heel mooi. Dus niet naar karakter gekeken en snel een fokker gezocht. En toen zomaar een pup gekozen, en haar veel te vroeg gesteriliseerd waardoor ze incontinent werd. Dus ze mocht niet meer binnen in huis. En dus zit het beestje altijd in een hok buiten, ze zijn maar heel even naar de puppycursus geweest. En beagles zijn redelijk koppig. En ze luisterde niet meteen en ze gaven het direct op. Vooral omdat ze zagen welke vorderingen onze Max maakte en ze zeiden dan dat ze gewone een domme, koppige en nijdige hond is. De hond wordt om de 2 dagen uitgelaten in de tuin aan de leiband. En nu heb ik een afspraak gemaakt dat ik deze vakantie met haar ga wandelen in het bos enzo. Ik heb al met haar gewandeld in de tuin en ze is echt heel lief en slim. Maar wel een echte beagle. Ze heeft gewoon een consequente baas nodig. Ze werd heel bang toen ze terug in het hok moest nadat ik ging wandelen, staart tussen poten en die blik in haar ogen... Ik moest bijna huilen om haar zo te zien. Ze moesten haar echt in het hok sleuren. In de ren staat enkel een houten hokje, geen mandje, deken, knuffel, ... Echt gewoon niks. Zelfs geen bot om te knagen! Natuurlijk wil ze daar niet in! Het is de hel voor haar! En ze is echt zo lief en mooi! Zonde! Gelukkig ga ik nu wandelen, en ga dan lange wandelingen maken, samen met een vriendin van mij die ook de hondenrassen heeft. Ben zo blij dat ik toch iets kan doen voor dat hondje! Ga veel filmen en oefenen, samen met mijn vriendin kunnen we er een fantastische hond van maken. Ze spring wel naar fietsers, daar gaan we ook op oefenen. Als ze nu een aangedaan hok zouden maken, en veel wandelen, dan zou dat beestje met veel plezier in haar hokje gaan. Max gaat altijd graag savonds in zijn bench, omdat hij moe is en weet dat hij lekker mag slapen in zijn nestje, en s'ochtends weer er eruit lag een en een leuke dag tegemoet gaat. Ik ga veel foto's en filmpjes maken, zodat de baasjes zien dat het aan hen ligt en niet aan Roxy!

[lalala]

en zojuist een uur gaan wandelen met Roxy en een vriendin.
Wat een lief beestje! Zo onzeker! Bang van anders hondjes, volgende keer nee ik denk ik Max mee, om te oefenen.
En ze helemaal anders dan dat ze zeiden! Ze zeiden dat ze sprong naar alles en iedereen, superhard trekt, continu dingen ruikt, nijdig is,..
Ook ze trekt, maar niet extreem. Je moet haar gewoon eens positief behandelen en juist opvoeden, want deze hond heeft echt een zachte hand nodig. Eenmaal was er een pup langs een hek waar ze doodsbang van was, alle haren recht en vertikken om te passeren. Gelukkig hebben ik en mijn vriendin doorgezet en eens we gepasseerd waren, haar heel erg beloond. Toen we terug waren vroegen ze of ze onze arme er niet afgetrokken had en of ze niet irritant was enzo, en wij zeiden: neen, ze was heel lief, en trekt niet zo hard, ze is gewoon wat onzeker. Toen moesten ze nogal kijken, haha ;-)
Allesinds gaan we dit nog doen, en de foto's en filmpjes volgen!

[EvaNature]

Gelukkig dat er nog iemand is die toch iets goed in het beestje ziet
Nog veel succes!

[lalala]

Bedankt!

[kiekenboerinneke]

Daar kan ik me dus soms zo kwaad in maken he: dat mensen zonder na te denken een hond kopen en dan achteraf " oei, maar dat had ik niet verwacht...." en dan ontstaan dus zo'n situaties.
Toen wij Nelson gingen kopen liepen wij al een hele tijd met de gedachte rond van terug een hond te nemen.
Alle voor-en nadelen waren afgewogen, plus dat wij ervaring hadden met de opvoeding van het ras. ( Tyson was een pittbul )
OK, sommige dingen zijn soms frustrerend: momenteel de tandjeswissel-springboonfase en het afleren van bepaalde zaken, maar als je doorzet heb je over enkele maanden tot een jaar een perfect gehoorzame hond waar je veel aan hebt.
Ik vind dat vooraleer mensen een hond kopen ze terug naar huis moeten worden gestuurd met de nodige informatie om na te denken voor ze kopen. Zo vermijden we ook dat er veel honden in het asiel belanden, of buiten in een ren moeten blijven zitten waar ze vervolgens bijna volledig verwaarloosd worden.
Een goede dierenarts is ook van belang: iemand met kennis en ervaring zou niet zo vroeg gesteriliseerd hebben, en zo die incontinentie kunnen voorkomen.
Een schandalige samenloop van omstandigheden vind ik, maar chapeau dat jij er toch de zorg voor opneemt zo heeft het beestje tenminste nog iets aan haar leven.

[lalala]

Bedankt!
Je hebt helemaal gelijk, erg jammere zaak...
En dan zijn ze jaloers op onze Max, want wij hebben o zo veel geluk gehad de juiste pup en ras te kiezen en zij niet....
Wij hebben gewoon veel langer en beter nadacht en niet naar het uiterlijk van het ras gekeken.
En dan een goede fokker zoeken...
En wij zijn naar de hondenschool geweest( nu agility en gehoorzaamheid). Zij zijn 2 weken geweest maar ze luisterde niet direct dus stopten ze ermee... Alsof Max alles na 2 weken kon?!
Het gaat om de opvoeding en niet om 'geluk' hebben. Ook wij hebben soms wat problemen gehad met Max, dingen waar we hard moesten voor trainen.
Erg jammer voor roxy... Dit is ze trouwens:

[Kip La La]

Ik verbaas mij er ook vaker over dat mensen die het al druk hebben met een gezin met kinderen er een jachthond op nahouden ipv een ras dat het wel best vindt lekker te luieren.

[kiekenboerinneke]

KLL: Ja idd, getuigt van weinig kennis betreft de familie. Zo'n hond is erg koppig en het is normaal dat sommige zaken niet op 1-2-3 afgeleerd kunnen worden. Je moet met honden tenslotte blijven volhouden en herhalen, herhalen, herhalen....
Tja, helaas hebben sommige mensen geen uithoudingsvermogen op dat vlak.

[kiekenboerinneke]

Schattig snoetje, overigens

[FJkipt]

Ik vind het geweldige honden, Beagles. We hebben er serieus naar gekeken, zijn ook bij een fokker geweest. Ik zou er graag één hebben, maar ze zijn lastig erfvast te maken (zonder afscheiding) en met al dat jachtinstinct is het voor hier geen echt geschikt ras. Erg jammer... Als de situatie echt zo erg is als je beschrijft zou ik toch eens voorzichtig voorstellen een nieuw baasje te zoeken. Misschien is dat voor alle partijen wel de beste oplossing, want dit dier past duidelijk niet bij dat gezin.