E. Cuniculi

[lnge]

Je moet niet kwaad zijn op jezelf. E cuniculi is zo onvoorspelbaar. Voor hetzelfde geld was ze wel verder opgeknapt.
Heel veel sterkte!

[Pearlsofpassion]

Ze is rustig gegaan, was snel weg.
De DA heeft het wel prachtig gedaan, gewoon infuusje in het oor en dan eerst onder narcose en dan overdosis narcosemiddel. Wat een contrast met de vorige keer bij een andere DA (spuit in de bil en dan in het hart).

Nu ben ik het verdrietigst voor Benjamin, haar vriendje. Die zit wekenlang aan haar zijde, krijgt vieze medicatie omwille van haar (die ik nu nog even ga doorzetten) en verliest haar dan toch. En vooral, zit nu alleen... En het zijn buitenkonijnen en geen knuffelkonijnen dus aan mijn gezelschap heeft hij niets. Er komt wel zo snel mogelijk een nieuw vriendinnetje, maar toch...

[Isabel]

Hè, wat naar...
"Fijn" dat ze rustig is gegaan... dat verschilt inderdaad per dierenarts.

Hou je taai...

[dragon]

ah wat sneu nou. Heel veel sterkte.

Ik wil je wel een hart onder de riem steken wat betreft Benjamin.
Ik heb begin dit jaar ook mijn konijntje in moeten laten slapen vanwege een tumor. Ze was al lange tijd ziek; toen het niet meer ging, is ze ook heel rustig ingeslapen . Haar vriendje, inmiddels ruim 10 jaar oud, heeft al die tijd trouw naast haar gezeten, haar oortjes en neus schoongelikt en haar in de winter warm gehouden.

En toen was ook hij alleen. Ik heb alle asiels in de wijde omgeving gemaild op zoek naar het ideale nieuwe maatje. Als 'buitenkonijn' was het niet makkelijk om in het hele vroege voorjaar ook een geschikt vrouwtje te vinden met een wintervachtje. Uiteindelijk toch gelukt en de koppeling ging zo verschrikkelijk soepel; alsof ze elkaar al jaren kenden. En nu zijn ze samen een heel gelukkig stel. Het vrouwtje heeft een heel ander karakter dan de vorige; eentje met een behoorlijke gebruiksaanwijzing, zeg maar. Maar ook hier zijn het geen knuffelkonijnen, dus zolang ze elkaar hebben en hun super grote buitenren, zijn ze allebei best heel happy zo..

Dus met Benjamin gaat het ook wel goed komen. Even die kuur afmaken, en dan heb je zo weer een leuk vriendinnetje erbij.. Succes!
En ik zou het wel leuk vinden als je dan weer een update post met het leuke nieuws... :)

[Pearlsofpassion]

Bedankt om je ervaring te delen..
Fijn dat jouw konijntje het weer goed heeft.

Ik heb zelf wel al meer dan 10 jaar konijntjes hoor.
Momenteel ook nog een groepje van 3 buiten, los van Benjamin.
Koppels koppelen is idd zelden een probleem, heb ook ervaring met groepskoppelingen en dat is wat anders..
Dus ik maak me zeker geen zorgen dat het wel goed komt.
Ik vind het gewoon op dit moment zo zielig voor hem. Ik heb gewoon met hem te doen en huil in zijn plaats.
Tis eigenlijk de eerste keer dat ik dat zo heb als een konijntje overlijdt. Maar ik heb dan ook vnl groepjes gehad ipv koppeltjes en dan komt zo'n konijn natuurlijk nooit echt alleen te zitten. En dan nog binnen en pesten met vieze medicatie. Pffff...

Ik heb wel al een meisje op het oog waar ik op hoop. Ze mist ook een achterpootje zoals Benjamin en aangezien ik hun ren daarop aangepast had, lijkt me dat ideaal. Ook omdat ze dan dezelfde beperking hebben en elkaar dan natuurlijk begrijpen (en hopelijk elkaar helpen met oor proper maken). Bij Benjamin merk je er wel in zijn voortbeweging niets meer van. Hij kan zelfs graven en een 40tal cm hoog ergens op springen. Ik had niet verwacht dat dat nog zou lukken maar hij flikt het hem toch. Binkies lukt wel niet meer... Maar das zowat het enige.

[danielb]

ik had dit jaar voor het eerst een konijn met ecuniculi en heb het eens geprobeerd.
een maand of 2 denk.
geestelijk ging het goed met haar en eten deed ze ook,maar het zelfstandig rechtkomen kwam er niet meer.
met het warmere weer ook vliegen enz....
je moet dan al echt elke dag proper maken en ook het konijn zelf.
dit was echt niet te doen en als er dan geen verbetering komt en konijn ligt constant lam met achterlijf,dan moet je uiteindelijk toch de knoop doorhakken...
dat had ik dan uiteindelijk ook gedaan.
maar indien ik nog eens een konijn heb met zulks probleem,dan zal ik die keuze toch sneller maken,want mijn gevoel zegt dat het op termijn niet veel zin heeft...
of de volgende keer zal ik de symptomen sneller herkennen en misschien heeft het dan wel zijn nut.
proberen : ja,maar blijven proberen : nee

[Pearlsofpassion]

Ik hoor wel van mensen die een konijn hebben dat volledig herstelt. Maar dan zie je idd wel verbetering die doorzet...
Steeds het konijn moeten schoonmaken is ook zeer slecht voor het herstel want elke stress maakt ze vatbaarder voor de parasiet. Dus als dat meespeelt is het zowiezo lastiger..
Dat was hier gelukkig niet het geval. Maar op den duur begon ze zich heel fel tegen de medicatie te verzetten en dat heeft dan hetzelfde effect...

Dit was mijn 3e konijn met EC....
Maar de eerste was oud, had al 3 andere kwalen (snot, afbrokkelende kiezen en abcesje in zijn bovenkaak dat verbeend was maar zijn traankanaal dichtduwde). Hij beterde aanvankelijk nog wel, maar op een dag kreeg hij bloederige diaree (coccidiose) en zag ik aan zijn ogen dat het goed was geweest. Ik ben zelfs niet meer naar de dierenarts geweest en een uurtje of 2 later was hij dood. Hij heeft zijn ogen gesloten en is rustig op zijn eigen plekje gegaan.

2e was een jong konijn maar vond medicatie krijgen zo vreselijk dat hij vocht alsof zijn leven er vanaf hing. En die enorme stress maakte dus dat hij gewoon pijlsnel achteruit ging. Op 36 uur kon hij niet meer zelf eten. En dat heeft zich zonder medicatie uiteraard niet vanzelf rechtgetrokken.
Daar heb ik van afgezien ze. Daar heb ik het nog lastig mee.

En dan nu Nele...
Ze was net geen 7 jaar... Dat is aanvaardbaar, maar uiteraard toch veel te vroeg.

Dus ik heb er nog niet veel geluk mee gehad. Maar ik ken meer konijntjes die het wel halen.
Wel steeds maandenlang behandelen voor het echt weg is.

2 van mijn EC konijntjes (eerste en Nele) hadden wel een hangend oor toen ik hen uit de opvang haalde. Zo 1 oor dat plat lag terwijl het een konijn is met staande oren. Bij de eerste stond zijn hoofdje ook permanent wat schuin, waarvan we dachten dat het van het gewicht van dat oor kwam (had wel grote oren).
Het vermoeden in de opvang was dat dat een ooit slecht behandelde oorontsteking was geweest. Maar ik vermoed nu dat dag het gevolg was van een lichte EC besmetting die ze overwonnen hadden. Maar dan op oudere leeftijd of bij hoge stress weer de kop opsteekt... Zou toch kunnen?
Nu ja, het merendeel van de konijnen is drager, ze krijgen er gewoon nooit last van...

[Pearlsofpassion]

Benjamin heeft het nu ook...

Ik ben redelijk gebroken moet ik zeggen....

We zijn er nu wel vroeger bij. Hij rolt nog niet om zijn as, zijn hoofd staat recht, maar hij beweegt enkel in rondjes...

[dragon]

Ahnee, wat rot!
Het is wel zo dat als ze eenmaal besmet zijn, dit later nog regelmatig de kop op kan steken inderdaad. Hij zat buiten toch? Misschien met het weer van de laatste tijd, dat de weerstand iets lager is?

Hoe gaat het met hem?
Je bent vast al bezig met de medicatie.
Volhouden hoor. Zoals je zegt, ben je er vroeg bij, dus met een beetje geluk is hij er snel weer bovenop...

[Kip La La]

Wat naar PoP.
Dit zijn ook mijn laatste konijntjes hoor.
Wat zijn die beestjes kwetsbaar en wat een gedoe als ze iets onder de leden hebben.