E. Cuniculi

Pearlsofpassion
Berichten: 4310
Lid geworden op: 20 apr 2019 20:39
Land: Belgie
M/V: V

Re: E. Cuniculi

Berichtdoor Pearlsofpassion » 03 feb 2021 16:44

Zal vast wel met het weer te maken hebben idd. En misschien de leeftijd. Ik weet niet hoe oud hij is, maar mensen met ervaring hebben mij eens gezegd dat het nogal vaak rond 7 jaar opspeelt...

Hij mist een achterpoot en met dit weer wordt hij dan super vies achteraan. Niet tegenop te wassen en te scheren. Vorig jaar is dat wel gelukt, nu blijkbaar niet. En das idd zeker niet goed voor z'n weerstand. Dus als hij dit overleeft, gaat hij vanaf nu 3 maand per jaar binnen leven. Het is maar zo...
Maar hij mag ook niet te erg last krijgen van duizeligheid en zeker geen restschade overhouden want dan vrees ik dat hij, in combi met die achterpoot minder, zich niet meer konijnwaardig kan voortbewegen. Tis zo al lastig genoeg.

Hij heeft dit nog niet eerder gehad he. Dit is het topic van zijn vorig vriendinnetje dat hij er vorige lente aan verloor...
En ik heb hem nog mee behandeld, maar dat heeft niet mogen baten..

Zijn huidige vriendinnetje zit nu nog wel buiten en wordt ook behandeld. Ze zijn een stuk minder close dan hij met Nele was en ik probeer haar dus te redden (op lange termijn). Vandaar gescheiden. Ik denk eigenlijk ook dat hij het niet heel erg vind want ze is nog vrij druk (nog maar 10 maand oud en nog niet gesteriliseerd)..

Gebruikersavatar
dragon
Berichten: 351
Lid geworden op: 05 okt 2010 08:34
Land: NL
M/V: V

Re: E. Cuniculi

Berichtdoor dragon » 20 feb 2021 14:18

Hoe gaat het met het nijntje?

Pearlsofpassion
Berichten: 4310
Lid geworden op: 20 apr 2019 20:39
Land: Belgie
M/V: V

Re: E. Cuniculi

Berichtdoor Pearlsofpassion » 20 feb 2021 17:24

Vrij goed. Er zit alleszinds nog steeds verbetering op. Ik ben zachtjesaan de medicatie aan het verminderen. Gewoon halveren zoals de richtlijn zegt durf ik niet want toen ging het bij mijn vorig konijn weer mis en ik heb het niet meer goed gekregen. Hij krijgt wel al even geen Metacam meer en dat gaat dus goed..
Al bij al begin ik er vertrouwen in te krijgen dat het wel goed komt..

Ondanks een jonge vriendin die stijf staat van de hormonen (en dan ook net 3 dagen gesteriliseerd is omdat het echt niet te doen was) daardoor slecht gezind is en gemeen tegen hem doet. Ik ga ze vanavond scheiden. Ik ben bang dat hij anders van de stress weer achteruit gaat. Voor haar sterilisatie was dat ook, dan deed ze niet anders als rijden, had hij geen seconde rust en zat helemaal onder de urine. En nu bijt ze dus van zich af. Niet letterlijk bijten, maar wel agressief doen en hem wegjagen.
Hij was duidelijk wel blij haar terug te zien, maar nu, 3 dagen later, komt hij de kooi (die open staat) niet meer uit en is duidelijk bang van haar. Dat is ook geen oplossing.
Dus dan maar een scheiding ertussen zetten en hopen dat mevrouw snel wat kalmeert.

Gebruikersavatar
dragon
Berichten: 351
Lid geworden op: 05 okt 2010 08:34
Land: NL
M/V: V

Re: E. Cuniculi

Berichtdoor dragon » 20 feb 2021 18:49

oh dat klinkt voorzichtig toch positief. :duimop:

jammer dat vriendinnetje niet in de meewerkstand zit, maar dat komt vast ook wel goed. Ze houden je wel bezig zo.

Pearlsofpassion
Berichten: 4310
Lid geworden op: 20 apr 2019 20:39
Land: Belgie
M/V: V

Re: E. Cuniculi

Berichtdoor Pearlsofpassion » 21 feb 2021 22:37

Ze mochten vandaag in een rennetje op het gras. Met het goede weer, durfde ik dat wel.
En daar ging het prima tussen beide.
's avonds terug binnen zitten ze er zo bij en dat lijken ze wel prima te vinden.
Afbeelding
Kunnen ze de volgende dagen nog doen.. Overdag samen buiten en' s nachts even apart voor de rust.
Er zijn minder gezellige ziekenboegen denk ik zo.
Afbeelding
Bij Benjamin ligt er een deken want op karton of de vloer glijdt hij uit (hij mist een achterpoot) en dan komt hij niet uit de kooi. Bij Flore ligt er net geen want dan wil ze er toch enkel maar in graven (hormonen :roll:) en zij heeft geen problemen met de vloer.

Pearlsofpassion
Berichten: 4310
Lid geworden op: 20 apr 2019 20:39
Land: Belgie
M/V: V

Re: E. Cuniculi

Berichtdoor Pearlsofpassion » 11 jun 2021 14:36

Benjamin is gisteren ingeslapen.
Niet omwille van de EC, want daar is hij goed van hersteld. Maar de plaats waar zijn achterpootje geamputeerd was, was nu wel erg slecht geworden. Het was volledig hersteld met 3 maand binnen revalideren van de EC, maar op een paar weken tijd was het buiten weer heel vies. Haar dat compleet onder de modder kwam, klitte, urine in bleef hangen en dan uitviel. De blote huid die dan over de grond schuurde en ging ontsteken van de urinebrand...
Zijn vacht werd ook op andere plaatsen heel dun, voortbewegen ging steeds moeizamer.
En met het warme weer, hadden de vliegen hem ook nog gevonden.
Ik wilde niet dat ik op een keer te laat zou zijn en ze echt zouden gaan knagen aan hem en er begonnen al wat scheurtjes in de huid te komen. Doorde urinebrand had hij ongetwijfeld ook erg veel pijn.
Permanent binnen huisvesten was gewoon geen optie.. Dat wilde hij niet, hij was niet echt tam en genoot zo van het buiten zijn. Plus dat hij zich binnen gewoon niet deftig kon voortbewegen en dat hij alleen zou zijn... Dat had geen leven voor hem geweest.

Door de dunne vacht en verkleurde tanden dacht de DA dat hij echt al wat ouder was. En hoe dan ook was het nu echt op.
Het is prachtig dat hij nog de kracht heeft gevonden om zo goed tegen de EC te vechten en te overwinnen en hij heeft nog de laatste 5 weken erg genoten van het buitenleven. Het gras stond mooi lang, dus dat was fijn.
Hij was een prachtig konijn, vrolijk, uitbundig en opgeven kende hij niet. In alles genoot hij van het leven, ondanks de tegenslagen. En die waren er. Geboren als albino hangoor had hij slechte ogen en was hij zo goed als (misschien wel volledig) doof. Maar toen hij bij ons bij Nele kwam wonen, werden die 2 smoorverliefd. Nooit zo 2 duidelijk verliefde dieren gezien, en konijnen kunnen er nochtans iets van. En dat zijn ze gebleven tot ze vorig jaar overleed. Hij ligt nu naast haar begraven. Het is mooi geweest.
Maar het doet me wel meer pijn dan ik verwacht had.
Laatst gewijzigd door Pearlsofpassion op 11 jun 2021 14:40, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
Isabel
Berichten: 19162
Lid geworden op: 25 jan 2009 12:01
Land: Nederland
M/V: V

Re: E. Cuniculi

Berichtdoor Isabel » 11 jun 2021 14:38

Wat naar... Veel sterkte... :aai:

Gebruikersavatar
dragon
Berichten: 351
Lid geworden op: 05 okt 2010 08:34
Land: NL
M/V: V

Re: E. Cuniculi

Berichtdoor dragon » 11 jun 2021 14:49

Oh, wat triest...

Klinkt wel alsof het een heel fijn leven had gehad. Dat heb je voor hem mogelijk gemaakt. Met zijn handicap was het vast een grotere uitdaging dan een 'normaal' konijn, maar dan heeft hij het bij jou maar enorm getroffen.

Veel sterkte, het zal wel even wennen zijn, maar je hebt de beste beslissing voor hem gemaakt...

Gebruikersavatar
Kip La La
Moderator
Berichten: 22925
Lid geworden op: 15 okt 2009 19:24
Land: Nederland
M/V: V
Locatie: Veluwe

Re: E. Cuniculi

Berichtdoor Kip La La » 11 jun 2021 14:50

Och, wat een verhaal PoP.
En wat een byzonder iemand was dat.
Net als jij als ik zo de prachtige ziekenboeg bekijk. :duimop:
Sterkte met het wennen aan zijn lijfelijke afwezigheid meid. :bloem:

Pearlsofpassion
Berichten: 4310
Lid geworden op: 20 apr 2019 20:39
Land: Belgie
M/V: V

Re: E. Cuniculi

Berichtdoor Pearlsofpassion » 11 jun 2021 15:44

Bedankt!


Deze is van een maand geleden. Toen hij net terug naar buiten ging na het herstel van de EC.
Afbeelding

Daar ziet hij er nog zo goed uit hé. Ik kan eigenlijk alleen maar dankbaar zijn dat het geen lange aftakeling geworden is. Dat hij blij bleef, tot het echt niet meer ging.


Terug naar “Konijnen”



Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten