Verandering van gedrag
Geplaatst: 02 sep 2017 09:09
Hallo,
Wij hebben twee Barnevelder krielen. Ze lopen in een stadstuin, daar kunnen ze de hele dag scharrelen. S Avonds gaan ze zelf de grote ren in om opstoken te gaan.
Nu was het zo dat de kippen zodra het licht begon te worden ontzettend van zich lieten horen. Ik denk dat de leidster het was die met langgerekte roepen ons wekte. Echt heel luid. Wij deden dan snel de ren open om overlast te voorkomen en gingen ze scharrelen maar niet altijd zonder rumoer.
Het scharrelen ging steeds verder, tot uiteindelijk diepe kuilen graven rondom de planten om bij de wortels het lekkers op te zoeken. De tuin werd een waar slagveld met diepe kuilen die wij steeds maar weer dicht harkte.
Op een gegeven moment besloten wij dat het zo niet verder kon en hebben wij ze voor het grootste deel van de dag in de ren gelaten. Die is ruim en kunnen ze hun gang gaan. Ongeveer de laatste twee uur van de dag mogen ze eruit om vrij te scharrelen.
Wat vreemd is dat ze nu helemaal geen rumoer meer maken, geen luid schreeuwen meer. Als we bij ze komen zeggen ze alleen maar tok! Als ze vrij mogen lopen dan graven ze veel minder. Ze zijn gewoon veel rustiger geworden. De tuin komt ook weer een beetje m bij.
Heeft iemand een verklaring voor deze verandering in gedrag? Ze maken niet de indruk dat ze ongelukkig zijn.
De derde kriel is van de zomer zomaar ineens tijdens een zandbad gestorven. Ze maakte even een klein geluid kwam iets op en viel dood neer. Leek wel een hartaanval maar dat weten we dus niet. Wij willen er wel weer een derde bij nemen, het lijkt ons beter voor de rangorde. Is er een beste tijd om dit te doen? Kan je jonge kriel erbij zetten? Heeft iemand raad voor dit laatste?
Hartelijke groet.
Wij hebben twee Barnevelder krielen. Ze lopen in een stadstuin, daar kunnen ze de hele dag scharrelen. S Avonds gaan ze zelf de grote ren in om opstoken te gaan.
Nu was het zo dat de kippen zodra het licht begon te worden ontzettend van zich lieten horen. Ik denk dat de leidster het was die met langgerekte roepen ons wekte. Echt heel luid. Wij deden dan snel de ren open om overlast te voorkomen en gingen ze scharrelen maar niet altijd zonder rumoer.
Het scharrelen ging steeds verder, tot uiteindelijk diepe kuilen graven rondom de planten om bij de wortels het lekkers op te zoeken. De tuin werd een waar slagveld met diepe kuilen die wij steeds maar weer dicht harkte.
Op een gegeven moment besloten wij dat het zo niet verder kon en hebben wij ze voor het grootste deel van de dag in de ren gelaten. Die is ruim en kunnen ze hun gang gaan. Ongeveer de laatste twee uur van de dag mogen ze eruit om vrij te scharrelen.
Wat vreemd is dat ze nu helemaal geen rumoer meer maken, geen luid schreeuwen meer. Als we bij ze komen zeggen ze alleen maar tok! Als ze vrij mogen lopen dan graven ze veel minder. Ze zijn gewoon veel rustiger geworden. De tuin komt ook weer een beetje m bij.
Heeft iemand een verklaring voor deze verandering in gedrag? Ze maken niet de indruk dat ze ongelukkig zijn.
De derde kriel is van de zomer zomaar ineens tijdens een zandbad gestorven. Ze maakte even een klein geluid kwam iets op en viel dood neer. Leek wel een hartaanval maar dat weten we dus niet. Wij willen er wel weer een derde bij nemen, het lijkt ons beter voor de rangorde. Is er een beste tijd om dit te doen? Kan je jonge kriel erbij zetten? Heeft iemand raad voor dit laatste?
Hartelijke groet.