Dat is zeker een leuk idee.
Ik ben opgegroeid in een grote stad en voelde me daar eigenlijk helemaal niet in thuis.
Ik denk dat de kiem voor kippen bij mij gelegd is in mijn jeugd, zo'n jaar of 8.
Wij waren op vakantie op een camping. In de buurt ontdekte ik een boer met een grote schuur. In de schuur zaten legkippen. In die tijd ging dat nog met langs de wand ontelbare houten leghokjes waar veel kippen eieren in legden. Ik herinner mij dat de boer eieren uit de leghokjes aan het verzamelen was. Ik ging meehelpen eieren verzamelen, de boer liet mij gewoon gaan. Die ervaring heeft diepe indruk op mij gemaakt.
Ik groeide op en de ervaring was ergens achter in mijn hoofd opgeslagen alsof ik het vergeten was.
Later deed zich eigenlijk geen gelegenheid voor om kippen te beleven.
Nog weer later pas in 2005 kon ik kippen gaan houden. En oh, wat is dat ontzettend leuk en ik leef het helemaal. Iedere kip een eigen karakter. Uiteindelijk ben ik bij de Brabanter krielen terecht gekomen.
