Gisteren middag is Tobias gegaan, hij is zelf gegaan.....
Het is raar leeg, hij zit zo in mij verwikkeld. Ik kom thuis en zie de paardenbloem blaadjes staan en wil ze al voor hem plukken....
Geen Tobias die met zijn neus in de lucht uit zijn huisje komt gehobbeld als hij ons hoort!
Geen gefluit als ik bij de ren kom...
Geen malende kaakjes meer terwijl ik een goed gesprek met hem probeer te voeren....
Het is goed, Tobias heeft zijn hele leventje kunnen leven, van kleine tobi tot opa Tobias.
Hij was een karakter, altijd de rots in de branding en zo relaxed, Tobias bracht je niet van zijn stuk.
Met de dood van Tobias is 'mijn' bijzondere caviaclubje, mijn caviavriendjes voorgoed verdwenen. Gelukkig niet uit mijn hart of hoofd natuurlijk.
Nog meer koester ik Boris boek, want ik hoef het maar open te slaan en daar zijn ze, allemaal!
Met hun vriendschap, liefde, wijsheid en humor!
Tobias, Catootje, Barbabella en Lotje, (maar daarmee ook konijn Bink en Boris en..en...)
....En natuurlijk foto albums vol!
Dit is een van de eerste kiekjes die ik van Tobi heb, Tobias in zijn pubertijd

Vriend voor iedereen!

In de ren met zijn dametjes Catootje en Barbabella

''Baksteen'' Tobias, menig beertje kon jaloers zijn op zijn afgetrainde lijf

Deze foto koester ik, de club compleet, Bink en Babs, Tobias, Catootje, Barbabella en Lotje

En dit was Tobi vorig jaar, genietend van de lente.....



En hier, opaatje, de laatste foto's die ik van hem genomen heb...


Dag lieve dappere Tobias, het was een eer om jou als vriend te hebben
