Ver van OK

[marjolijn1957]

Heerlijk te horen dat het goed gaat.
Boy is mooi, maar die kleine Menzo! Smelt

[MIC]

Helaas is Boy donderdag in mijn armen overleden

In Boy had ik het meeste vertrouwen van de 5, hij was te mager voor een kerel van 1 jaar maar zijn gewicht was niet zo dramatisch. Hetgeen me zeker bij blijft is ons eerste contact. Hij zat in een hoge curverbox alleen maar mijn ogen vielen direct op mams & kids. Moeder bloedde, was zo mager, de ukjes zo piepklein ... ik ben zeker 20min in gesprek gebleven met de eigenaars, woog moeder en jong en zij kregen alle aandacht. Jan begreep ook de nood en zei neem mams & kids mee we rijden wel naar NL. Heel de tijd bleef Boy op zijn stijve voorpoten luisteren zijn blik gefixeerd op mij, alsof hij dacht en ik ... laat je mij hier achter. In een draai nam ik Boy op en zei tegen Jan: " en deze laat ik niet alleen achter ! "(nou Jan kreeg geen inspraak) Boy kroop rechtstreeks in mijn hals en leek me gelijk een dikke knuffel te geven, ik vond het zo apart.
Mijn mooie kerel was heel stil, dronk, dronk, dronk ... en leerde groenten eten. Na 2 dagen stonk zijn hok naar pure ammoniak, zo geconcentreerde urine. De DA zei me het trekt wel weg, nu hij eindelijk groenten krijgt en idd. het trok weg en Boy kreeg vlees op zijn heupen. Schommelde in begin flink met gewicht maar hij kwam bij: 200gr op 6 weken.
Sinds 21 december kreeg hij Menzo als vriend, het werd liefde op eerste zicht, Boy was super lief met de kleine kerel, het klein grut mocht zelf alles uit zijn bek halen, er was eten genoeg en steeds aten ze met veel honger ... tot woensdag. Toen zag ik Boy eten maar niet met de gekende eetlust voor de groenten, hij wou liever hooi en kreeg gras: dat smullen ze altijd, even aankijken. Donderdagmiddag zag ik Boy recht aan de korrelbak, niet eten maar een blik op oneindig en een gedwongen ademhaling. Er scheelde plots iets met hem. Ik nam de kerel op en woog hem: 70gr verloren in 2 dagen, zijn hart bonkte uit zijn lijfje en hij voelde wat slap en kouder aan. Ik legde hem terug om direct een afspraak te regelen met de DA en al dwangvoeding klaar te maken... en toen liep het echt mis. Boy wou stappen maar de achterhand sloeg onder hem weg, ik zette het recht en hij deed 2 stappen en zijn kopje viel naast zich. Menzo kroop op hem, dus ik nam vlug Boy in mijn armen gedraaid in een fleece en wou water geven, maar te laat. Boy nog enkel naar adem snaken en vertrok over de regenboog.

Mijn mooie lieve kerel met prachtige ogen laat ons achter met verdriet omdat ik het vreselijk oneerlijk vind ... en met woede, omdat ik verdraait woest ben dat mensen zo'n onherstelbare schade kunnen verrichten aan onschuldige dieren.
Ik heb kleine Menzo afscheid laten nemen van zijn beste vriend, Menzo was echt ontdaan en bang, niemand snapt waarom Boy plots moest vertrekken, het ging *uiterlijk* zo goed met hem.

[Lies]

Ooh wat verdrietig weer. Dit raakt me
Wat bijzonder Mic hoe hij in je nek kroop. Hij koos jou. Het was mooi maar veel te kort. In elk geval veel te kort voor ons mensenbegrip.
Sterkte!

[marjolijn1957]

He, Mic wat een nare afloop, en het leek zo goed te gaan met hem. En dan die kleine Menzo. Heeft hij een fijn vriendje en dan moet hij er al afscheid van nemen. Wat triest.
En dan die woede die je voelt...... Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Als ik weer eens iets van onrecht zie tegenover dieren kan ik ook zo boos worden.
Ik hoop wel dat het goed blijgt gaan met Menzo. Sterkte in ieder geval.

[monique]

Wat triest

Heel veel sterkte

[jo-corine]

Sterkte.

[Ing]

Ow wat erg!!

Had het hele topic gemist en zit nu te janken achter mijn toetsenbord.... wat oneerlijk en gemeen.

Arme Boy, arme Menzo en arme jij!

Hij heeft in ieder geval nog een mooie laatste tijd gekend, dat moet je dan maar voor ogen houden.
Maar wat oneerlijk..... het arme ventje


Heel veel sterkte en ik hoop dat het met de anderen wel goed blijft gaan!

[MIC]

Mijn meisjes doen het goed.
5 april zijn ze gewogen en toen woog mams 903gr, Maude 803gr en Mandarijntje 646gr.
Mams is nog steeds een bange cavia, eens ze beweging ziet schieten ze veilig weg.
Ik vind mama nog steeds een klein mager ding zelf met haar 903gr ... en zeggen dat deze 387gr woog toen ze 4 maanden geleden in mijn handen viel (en bleef hangen). Stilaan zie ik toch een blinkende vacht en zacht ronding aan haar buikje wanneer ze met voorste pootjes in de groentenbak hangt

[mac]

Wat onroerende verhalen, en wat geweldig dat ze zo al zijn bij getrokken!
Mijn vriend wil voor zijn verjaardag cavia's.
Of wacht, meneer wou 1! cavia.
Dus ik keek hem aan, no way dat jij 1 cavia gaat houden!
Dus 2 worden het. Alleen ik heb gezegd dat hij ze wel van mij krijgt, voor zijn verjaardag.
Ik wil namelijk zeker zijn dat wij dus niet zulke fokkers gaan helpen, dus hebben we een goeie liefhebber gevonden.
We halen daar binnenkort twee beertjes weg. Vader en zoon nog wel. Vader is van halverwege vorig jaar en zoontjes is van begin deze maand.
Ik heb hem ook duidelijk gemaakt, dat als hij hier voor kiest, hij het krijgt maar er dan ook een cavia leven lang er voor moet zorgen! Gaat het niet lukken dan neem ik ze zo mee naar huis!
Want het leven dat jou cavia's heb gehad, nee dat wil ik geen cavia of ander beest ooit maar een klein deel van mee laten maken.

[MIC]

Super Mac ! Maak een zo groot mogelijk hok voor vader en zoon, hoe meer ruimte, hoe meer voeding ... hoe minder kans op problemen. Want al is vader en zoon vandaag een goede duo, het kan nog keren eens de jonge spruit zich man gaat voelen (rond 7-9 maanden) kan het gebeuren dat hij niet meer onderdaning wil zijn aan vader. Sterkte karakters hebben daar het meeste last van.
Zorg dat je vriend zich al begint in te lezen over de gezondheid en het gedrag van cavia's, hoe sneller je alles weet hoe sneller je iets kan opmerken en ingrijpen. Velen van mijn opvangertjes kwamen in slechte toestand aan van bij mensen die het niet eens slecht meenden maar vooral slecht geinformeerd waren over de dieren.