Die "O jee ... daar gaan we weer afscheid moeten nemen", die had ik wel toen ik haar hoorde 14 dagen geleden en de Ab kuur niet aansloeg. Ik wist direct dat het longontsteking was en dat is heel gemeen voor een cavia. Bovendien bevestigde de DA dat het flink fout zat en maakte hij een keuze bij de AB waar ik absoluut niet achter stond.(ofwel sterven ze van de aandoening ofwel door de te radicale AB keuze...)
Alhoewel Mams nog flink op haar pootjes stond met haar ernstige diagnose en nog at toen we de 1ste keer bij DA waren, ging het direct bergaf door de AB. Wat wetenschappelijk een must is in dit geval, is in de praktijk al veel te dikwijls fataal uitgedraaid en zo hing het 3-4 dagen in kritieke toestand. Je helpt in dit geval ook NIET steeds een dier met ze vanalles en nog wat
extra toe te dienen bij de neven symptomen die je opmerkt, integendeel je BELAST hun metabolisme nog onnodig verder en maakt het 9/10 nog erger !!
Mams deed me gisteren weer opschrikken met een uitgesproken oehoeh-klank. Ik dacht neen, dit kan niet ... het zal wel een fluimpje zijn die los komt en na een kuchje weer verdwenen is. Echter 's avonds was die onaangename klank er nog steeds en daar hield ik helemaal niet van zo net voor een WE ... dus hup neus goed ontsmet, Mams in transportbox en naar DA vertrokken. Stond ik er bij DA voor een gesloten praktijk (vrijdag elders) en inmiddels met een cavia die weer helemaal normaal klonk.
Heel de avond heeft ze netjes naast mij mogen zitten en we hebben niets meer gehoord. Ze snottert dus blijkbaar nog steeds of terug, of het door Maude is of nog steeds iets in de lucht (ook Jan heeft 8 weken gehoest) of houtkrullen, zullen we zien. De darmen weten ook van de AB, de keutels zijn niet ok. Nou daar zijn we bijna van af nog een dagje of 2