Het verhaal van de twee dumpkittens (met foto's)
Geplaatst: 29 sep 2012 19:11
Ik zal maar beginnen met: Mijn zus heeft twee nieuwe katten mijn moeder heeft ze "gevonden" op de parkeerplaats van de mcdonalds bij mijn zus in de buurt. Ze zat rustig in haar auto een burgertje te eten toen ze twee hele kleine, pikzwarte kittens door de struiken zag wandelen. Ik heb ze zelf nog niet gezien maar ze schat ze zo'n 4 of 5 weken oud. Die zijn net aan het vaste voer zegmaar. Als het goed is zijn het een jongetje en een meisje, maar dat weten mijn moeder en zus nog niet zeker.
Maargoed, er is daar in de buurt nergens een woonhuis of wat dan ook, dus het kan eigenlijk niet anders dan dat iemand ze daar heeft gedumpt. Ze waren koud, stonken naar poep en ze hadden heel erg honger. Mama heeft ze "gevangen" en in de auto naast haar op de stoel gezet, ingepakt in haar vest. Ze bleven heel lief zitten en zo is ze rustig naar mijn zus toe gereden. Die moest uit ontroering en medeleven gelijk huilen en toen ik net belde lagen ze op haar schoot te slapen.
Mama is nog even wat kattenvoer gaan halen en mijn zus gaat zo snel mogelijk even met ze naar de dierenarts om ze te laten checken, want wie weet wat ze hebben.
Het is misschien wat snel voor mijn zus om nu al, een week na het overlijden van haar hond Boromir, nieuwe beestjes in huis te nemen. Maar aan de andere kant, ze kwamen op haar pad en het is toch wel stil in haar huisje. En bij ons kunnen er echt geen katten meer bij, 5 is wel genoeg.
Ik denk dat dit nog wel een leuk verhaal wordt.
Ik hoop dat ik morgen gelijk even naar haar toe kan, dan neem ik mijn camera ook mee
Here they are:
In actie
En natuurlijk moet er ook weer geslapen worden daarna
En hieraan merk je dat ze nog bij hun moeder zouden moeten zijn
Maargoed, er is daar in de buurt nergens een woonhuis of wat dan ook, dus het kan eigenlijk niet anders dan dat iemand ze daar heeft gedumpt. Ze waren koud, stonken naar poep en ze hadden heel erg honger. Mama heeft ze "gevangen" en in de auto naast haar op de stoel gezet, ingepakt in haar vest. Ze bleven heel lief zitten en zo is ze rustig naar mijn zus toe gereden. Die moest uit ontroering en medeleven gelijk huilen en toen ik net belde lagen ze op haar schoot te slapen.
Mama is nog even wat kattenvoer gaan halen en mijn zus gaat zo snel mogelijk even met ze naar de dierenarts om ze te laten checken, want wie weet wat ze hebben.
Het is misschien wat snel voor mijn zus om nu al, een week na het overlijden van haar hond Boromir, nieuwe beestjes in huis te nemen. Maar aan de andere kant, ze kwamen op haar pad en het is toch wel stil in haar huisje. En bij ons kunnen er echt geen katten meer bij, 5 is wel genoeg.
Ik denk dat dit nog wel een leuk verhaal wordt.
Ik hoop dat ik morgen gelijk even naar haar toe kan, dan neem ik mijn camera ook mee
Here they are:
In actie
En natuurlijk moet er ook weer geslapen worden daarna
En hieraan merk je dat ze nog bij hun moeder zouden moeten zijn