Hoi, ik ben Waggel!
Zo, dat hebben we ook weer gehad, haha.
Mama fietste op een druk fietspad waar ook veel racende scooters rijden, toen ze mij midden op het fietspad zag zitten, roepend om mijn familie. Mijn oude mama riep niet terug en was al een heel eind verder met mijn broertjes en zusjes, en toen mama mij wilde pakken en ik van haar weg probeerde te rennen zag ze dat mijn pootjes niet goed meewerkten, dus heeft ze me meegenomen om te verzorgen.
Ik kreeg ringetjes om mijn pootjes met een bandje ertussen. Die gekke dingen zorgden ervoor dat ik over de kop ging als ik wilde rennen, dus ik heb geprobeerd het af te krijgen maar dat lukte niet, en nu ben ik er wel aardig aan gewend. Mama zegt dat ze ervoor moeten zorgen dat mijn pootjes wat rechter onder mijn lijfje gaan groeien, en dat we over een poosje gaan kijken of dat gelukt is en ze dan af mogen blijven. Ik hoop het maar, want ze heeft wel gelijk dat ik niet goed kon lopen zoals het was.
Ik heb een lekker warm nestje, hoef nooit dorst of honger te hebben, en mag een paar keer per dag een poosje in de tuin en vijver, lekker op onderzoek uit, zonnen, beetje snoepen en op beestjes jagen.
Al met al ben ik dus behoorlijk tevreden, en als mama ook nog een vriendje voor me heeft gevonden ga ik helemaal blij zijn.
In de tuin
En lekker poedelen in de vijver
en wat kan het al goed staan. Misschien kun je op een andere manier aan een vriendje komen.
