Het verhaal van de twee dumpkittens (met foto's)

[viefpief]

Ik zal maar beginnen met: Mijn zus heeft twee nieuwe katten mijn moeder heeft ze "gevonden" op de parkeerplaats van de mcdonalds bij mijn zus in de buurt. Ze zat rustig in haar auto een burgertje te eten toen ze twee hele kleine, pikzwarte kittens door de struiken zag wandelen. Ik heb ze zelf nog niet gezien maar ze schat ze zo'n 4 of 5 weken oud. Die zijn net aan het vaste voer zegmaar. Als het goed is zijn het een jongetje en een meisje, maar dat weten mijn moeder en zus nog niet zeker.
Maargoed, er is daar in de buurt nergens een woonhuis of wat dan ook, dus het kan eigenlijk niet anders dan dat iemand ze daar heeft gedumpt. Ze waren koud, stonken naar poep en ze hadden heel erg honger. Mama heeft ze "gevangen" en in de auto naast haar op de stoel gezet, ingepakt in haar vest. Ze bleven heel lief zitten en zo is ze rustig naar mijn zus toe gereden. Die moest uit ontroering en medeleven gelijk huilen en toen ik net belde lagen ze op haar schoot te slapen.
Mama is nog even wat kattenvoer gaan halen en mijn zus gaat zo snel mogelijk even met ze naar de dierenarts om ze te laten checken, want wie weet wat ze hebben.

Het is misschien wat snel voor mijn zus om nu al, een week na het overlijden van haar hond Boromir, nieuwe beestjes in huis te nemen. Maar aan de andere kant, ze kwamen op haar pad en het is toch wel stil in haar huisje. En bij ons kunnen er echt geen katten meer bij, 5 is wel genoeg.
Ik denk dat dit nog wel een leuk verhaal wordt.

Ik hoop dat ik morgen gelijk even naar haar toe kan, dan neem ik mijn camera ook mee

Here they are:






In actie




En natuurlijk moet er ook weer geslapen worden daarna




En hieraan merk je dat ze nog bij hun moeder zouden moeten zijn

[KipjeBrecht]

Dat ze die beestjes zomaar durven dumpen, hier enkele weken ook meegemaakt, toevallig ook 2 pikzwartjes
Via men buurman zijn we ze toch kwijtgeraakt want wij hadden eigenlijk geen zin om er nog 2 katten bij te nemen

Geef je zus maar een dikke knuffel, want ze is een schat dat ze de beestjes in huis neemt!
En je moeder ook hoor Ik zou ze ook meegenomen hebben

[laikaschat99]

Wat geweldig lief dat die diertjes een nieuwe kans krijgen!

[viefpief]

Misschien is de kleur wel niet zo toevallig bijgelovige mensen die denken dat een zwarte kat het kwaad zelve is. Je weet maar nooit hoe gestoord mensen kunnen zijn
Maargoed, ik ben wel heel benieuwd naar ze, en wat de dierenarts van ze gaat zeggen. Ik heb ze nog niet eens gezien, alleen een héle vage uitleg gehad ik weet alleen dat ze redelijk klein zijn.

[Kip La La]

Allez wat leuk om te vinden hé.
Fijn voor je zus ook, dan wordt het gat ,geslagen door het verscheiden van haar hond wat opgevuld door het zorgen voor deze twee baby's.
Ik heb zelf zwarte katten en die brengen zeker geen ongeluk want een grotere geluksvogel dan Kip La La wordt zelden gevonden.

[elderman9]

Geweldig, krijgen we foto`s te zien van die kittens/


ineke

[Isabel]

Wat ontzettend goed dat jouw moeder ze heeft meegenomen en een fijn plekje bij jouw zus krijgen!
Als ze echt nog zo jong zijn, heb je kans dat ze nog bij moeten worden gevoederd qua melk. Wij hebben ook zo'n jong, gedumpt katje in huis gehaald en die hebben we de eerste dagen nog speciale melk moeten geven.

[viefpief]

Ze zijn in ieder geval in goede handen hoor, wij hebben altijd al katten en kittens gehad dus genoeg ervaring ik ben nu ook al wat beter ingelicht over alles. Ze hebben zich helemaal volgepropt met blikvoer en kattenmelk, dus wat dat betreft zijn ze gezond en heeft mama ze op tijd gevonden. Ze zullen daar misschien 2 of 3 dagen hebben rondgelopen, maar zeker niet langer. Ze zullen vast wel wormen hebben en weet ik veel wat nog meer, de dierenarts zal het zeggen.
Ze zijn wel een beetje schichtig/over-alert, maar daar sta ik niet van te kijken. Dat komt vanzelf wel goed als ze eenmaal gesettelt zijn.
Ik ben trouwens onderweg met camera! Dus vanavond komt er wel een foto-update.
Mijn zus is ontzettend blij met ze. Ze zat nu al een week eenzaam te rouwen om Boro'tje en ziet nu ook in dat ze voorlopig niet nog een hond wil aanschaffen, omdat ze er eigenlijk niet echt tijd en geld voor heeft. Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat het met Boromir ontzettend leuk was en hij nog een hele fijne laatste maanden heeft gehad.
Maargoed, ze had al overwogen om een kat te nemen, en een dag later gebeurt dit! En mama was in eerste instantie helemaal niet van plan om daar heen te gaan, dat was een spontane actie. Het moest zo zijn
ik ga ze zo zien, mijn zus is nog niet thuis maar ik heb de sleutel. Volgens mama had ze geen schone vaat meer en was het een grote puinhoop geworden daar. Ga ik maar even opruimen en de vaat doen enzo, zal ze leuk vinden als ze zo thuiskomt. De arme schat is een beetje uit balans door dat verlies en al het gedoe eromheen.. Komt wel goed.

[viefpief]

Nou, ik ben gearriveerd, en wat een ontzettend leuke kleine mormels zijn het! Toen ik binnenkwam werd ik gelijk heel nieuwsgierig begroet en besnuffeld ze zijn super actief, hoe kittens horen te zijn. Rennen springen vliegen duiken vallen opstaan en weer doorgaan. Ze eten goed, bolle kittenbuikjes, ze kijken helder uit hun oogjes en lopen zich voor me uit te sloven. Overal waar ik ga zitten of staan rennen ze even een rondje om me heen ze spinnen ook al gelijk als je ze aait en ze vinden mij super interessant.
Ik denk dat ze eerder 5 weken zijn dan 4. Ze zijn al best handig met lopen en klauteren, dus dat doen ze al een tijdje. Maar ze hebben wel echt kleine koppies en je kan ze nog makkelijk met 1 hand oppakken.
Nou maar hopen dat ze nog eens lang genoeg stil willen zitten om een foto te maken

[Krissy]

Wat zijn ze leuk!
(Doet me erg denken aan mijn eigen Jopie, snik. Vraag me alleen wel af of het echt een jongetje en een meisje zijn. hebben jullie dat al goed bekeken?)