Alvast bedankt voor het lezen want dit gaat een heel verhaal worden. Ik wil zo volledig mogelijk zijn, aangezien ik vrij nieuw ben in het houden van kippen en inmiddels ben ik de wanhoop nabij.
Achtergrond:
Nu woon ik zelf sinds enige tijd in een huis met een flink stuk grond, en leek het ons leuk om kippen te nemen. Leuke beestjes om te zien, geeft wat gezelligheid in de tuin en nuttig voor de eieren. Zo gezegd zo gedaan; we hebben ons flink ingelezen, een hok gebouwd, een flinke ren gemaakt en daarna broedeieren gekocht. We hebben voor de grote Orpington gekozen; prachtige beesten om te zien, lekker groot, en niet onbelangrijk - voor zover mijn research op dat moment uitwees - een ras wat weinig problemen heeft welke niet voorkomen/verholpen kunnen worden. Er zit een fokker bij ons in de buurt die goed te boek staat dus we zagen weinig risico's. Na 3 weken in een broedmachientje zijn begin juli 2 van de 8 eieren uitgekomen - Chip en Nugget (buffjes)
2 kipjes vonden we wat weinig - het zijn toch groepsdieren, en stel dat met een van de twee wat gebeurd? - dus twee weken later hebben we 4 kuikens van ongeveer dezelfde leeftijd erbij genomen. Witte Orpingtons. Ging hartstikke goed, en met zijn 6en hadden ze het enorm naar hun zin (in de woonkamer). Als het lekker weer was mochten ze (onder begeleiding) een poosje naar buiten, om zo ook te wennen aan de buitenomgeving.
Problemen:
Ergens in Augustus (toen waren ze pakweg 10 weken oud) achtten we ze oud genoeg om voltijds naar buiten te gaan. De eerste weken ging het super, daarna begonnen de problemen... Tijdlijn:
- 5 sept: een van de witte Orpies werd gegrepen door een havik. Met spoed naar de dierenarts gegaan, Orpie heeft het overleefd. Nav dit incident hebben we de ren overdekt zodat de havik er niet weer bij kom komen.
- 13 sept: havik vond toch nog een klein gaatje in het net; heeft witte Orpie no. 2 gegrepen. Deze heeft het niet overleefd. Gaatje in het net gedicht - nu kan er helemaal niks meer bij.
- 6 okt: de twee buffjes werden ziek. Bol zitten, lusteloos, niet eten of drinken. Naar de dierenarts geweest; diagnose: e. coli besmetting. Beide zijn aan de antibiotica gezet, maar voor Nugget mocht het niet meer baten.
(op Chip kom ik zo nog terug)- 20 okt: witte Orpie no 3 lijkt een kropverstopping te hebben.
Naar die dierenarts; bevestigd mijn vermoeden en opereert hem. Kropverstopping is verholpen, dierenarts geeft aan dat de kip te grote stukken gras heeft gegeten. (note: al het gras wat ze eten, plukken ze zelf - wij voeren geen gemaaid gras!) Actie: deel van de ren afgesloten, het restant (~50m2) gemaaid, al het losse gras weggeharkt en kip weer naar buiten. Ging prima 
- 24 okt: 2 nieuwe buffjes erbij gehaald (dezelfde fokker). Vergelijkbare leeftijd.
- 6 nov: witte Orpie no 3 is kreupel - kan gebeuren. Er zit niks in de zool, grijpreflex is goed.
- 13 nov: witte Orpie no 3 heeft weer kropverstopping... Naar de dierenarts gegaan, in combinatie met de vorige kropverstopping en de kreupele poot (op dat moment ook geen grijpreflex meer) denkt hij een neurologisch probleem.
Kipje maar in laten slapen 
In de tussentijd kwakkelt Chip (van de e.coli) door. Eet en drinkt goed, maar zit de hele dag bijna alleen maar op de grond. Laat zijn vleugels hangen. We zijn hier niet meer mee naar de dierenarts gegaan; we hebben zijn antibioticakuur netjes afgemaakt en we waren geinformeerd dat e.coli blijvende effecten of een hele lange geneestijd kan hebben. Maar toen:
- 18 december wou hij amper meer eten of drinken en de volgende ochtend was hij dood
En nu lijkt een van de 2 nieuwe buffjes wat levenslust kwijt te zijn. Loopt rond, eet, maar allemaal net wat langzamer/futlozer dan hij normaal deed. En nu ben ik bang dat daar ook weer wat mis mee is...
Huisvesting
We hebben een nachthok met een bodemoppervlakte van ca 3m2. De ren is ca 95m2, waarvan ze nu beschikking hebben over 50m2. De ren is volledig overdekt en afgesloten; het enige wat er in principe in kan komen zijn winterkoninkjes (en muizen).
We geven ze nu nog Kasper kuikenmeel (tot de zak leeg is) ~350g per dag nu we nog maar 4 kipjes hebben. Ongeveer om de dag verstrooien we een hand Kasper grof zaad. Ze hebben toegang tot grit en scharrelen verder nog beestjes en gras bij elkaar in de ren.
2 tot 3 keer per week verversen we het water, er staat verder geen stilstaand water in de ren wat ze kunnen drinken. Het water staat overdekt onder het hok.
TLDR;
In 3 maanden 3 kuikens kwijt aan ziekte en nu eentje die uit zijn doen is. Ik zit inmiddels met mijn handen in het haar - waarom gaan "al" mijn kipjes dood? Volgens de dierenarts hebben we dikke vette pech, maar de dierenartsassistente zei dat zij ook alleen maar problemen met haar kippen had.
Vragen:
- Is het normaal om zo veel pech/ziekte te hebben als je net begint met kippen/kuikens?
- Is het echt pech, of doen we wat verkeerd?
- Moet ik me zorgen maken om het laatste buffje wat uit zijn doen lijkt, of zie ik spoken? Ik sta nu erg op scherp nu ik zoveel kipjes kwijt ben geraakt voor ze uberhaupt zijn gaan leggen... Maar ik wil ook niet voor niets naar de dierenarts - zeker niet ivm de covid maatregelen - en we zijn al honderden euro's kwijt aan kipjes die het niet gered hebben...
) is echt kort-kort, dat hebben we met de eerste kip die een kropverstopping had om 1-2 cm gemaaid en sindsdien is het niet meer gegroeid. Ik kan me echt niet voorstellen dat ze daar nog een kropverstopping van krijgen.. of ben ik dan te naief? Bij veel mensen lopen de kippen tenslotte zonder problemen in de tuin...